رویترز: چرا نظرسنجی‌ها نتوانستند پیروزی ترامپ را پیش‌بینی کنند؟

پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، غالب نظرسنجی‌ها اقبال کمی را برای پیروزی ترامپ قائل بودند.

خبرگزاری رویترز در گزارشی نوشت: چطور نظرسنجی‌ها نتوانست پیروزی دونالد ترامپ را در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پیش‌بینی کند؟

بر این اساس، دو روز پیش آمارها و نظرسنجی‌ها از پیروزی 75 تا 99 درصدی هیلاری کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا خبر می‌داد. اما چگونه تمام این اطلاعات اشتباه از آب درآمد؟  

در این گزارش آمده است: رسانه‌هایی مانند رویترز دو نوع نظرسنجی را منتشر کردند. برخی از این نظرسنجی‌های ملی برای برآورد آرای عمومی در سرتاسر کشور و نه برای هر ایالت به صورت مجزا طراحی شده بود. این درحالی است که رقابت اصلی در هر ایالت برگزار می‌شد. از این رو نظرسنجی‌های عمومی درست بود. مجموع آرای کلینتون در سرتاسر آمریکا بیشتر از دونالد ترامپ، نامزد پیروز انتخابات بود؛ اما نه بیشتر از پیشبینی‌ها و نه در ایالت‌هایی که او به آن آرا نیاز داشت. 

نگارنده می‌افزاید: رسانه‌ها همچنین آمارهای بی‌شماری از محاسبات احتمال پیروزی دو نامزد منتشر کردند. این محاسبات برپایه نظرسنجی‌های هر ایالت بود. به نظر می‌رسد، این موسسات، به دلیل توجه نکردن به تغییر الگوی رای‌دهیِ برخی ایالت‌ها در برآورد اقبال کلینتون، برای پیروزی در انتخابات اغراق کردند. 

در ادامه این گزارش آمده است: رییس جمهور آمریکا براساس مجموع آرای ملی انتخاب نمی‌شود؛ بلکه پیروز انتخابات براساس مجموع آرای مجمع برگزینندگان (الکترال کالج) 50 ایالت به علاوه واشینگتن دی سی مشخص می‌شود. موسسات پیشبینی در برآوردهای خود باید هر ایالت را به صورت کاملا مجزا از دیگر ایالت‌ها بررسی کنند. این امر به مانند وجود 51 تاس است. 

نظرسنجی‌های رویترز-ایپسوس از پیروزی 45 درصدی کلینتون در مقابل 42 درصد ترامپ در آرای ملی حکایت داشت. همچنین این نظرسنجی‌ها بیش از 90 درصد کلینتون را برنده 270 رای الکترال و پیروز نهایی انتخابات می‌دانست. در پایان رای‌گیری انتخابات آمریکا، کلینتون در مجموع 47.7 درصد و ترامپ 47.5 درصد آرا را کسب کردند. اما در مجموع آرای الکترال، ترامپ 303 رای و کلینتون 233 رای را به خود اختصاص دادند. 

کلیف یانگ، رییس موسسه ایپسوس در این باره گفت: مدل‌هایی که مسئولان برای پیشبینی افراد رای دهنده از آنها استفاده کردند، اشتباه بود. این مدل‌ها غالباً چگونگی توزیع مشارکت در میان گروه‌های جمعیتی را محاسبه نمی‌کرد. همچنین مشارکت در این دوره کمتر از پیشبینی‌ها بود که به سود نامزد جمهوریخواهان تمام شد. برای نمونه، زمانی که جرج بوش پسر در انتخابات سال 2000 ال گور را شکست داد، مشارکت مردم در انتخابات 60 درصد بود. هشت سال بعد، باراک اوباما توانست با مشارکت 64 درصدی مردم در انتخابات، جان مک کین، رقیب جمهوریخواه خود را شکست دهد. 

یانگ تاکید کرد: سفیدپوستان با تحصیلات پایین بیش از جوان‌ها، تحصیل‌کرده‌ها و اقلیت‌ها در انتخابات شرکت کردند. تغییرات درصدی در ایالت‌های مختلف می‌تواند نتیجه یک انتخابات را تغییر دهد. واقعیت این است که موسسات نظرسنجی باید درباره میزان مشارکت در انتخابات تصمیم‌گیری کنند. تصمیم آنها بیشتر مبتنی بر الگوهای تاریخی است. این درحالی است که پیشبینی مشارکت واقعی را نمی‌توان تا پیش از برگزاری انتخابات دانست. 

رییس موسسه ایپسوس در پایان خاطرنشان کرد: از دید من علت اصلی اشتباه در نظرسنجی‌های امسال، برآورد میزان مشارکت بود. برای مثال، موسسه ایپسوس پیشبینی کرده بود میزان مشارکت مردان سفید پوست در انتخابات نزدیک 67 درصد باشد؛ درحالی که مشارکت آنها بیشتر بود. همچنین مشارکت زنان سیاه‌پوست 61 درصد پیشبینی می‌شد که بسیار بیشتر از میزان واقعی رای‌دهندگان این دوره بود.